Seryjny morderca zabija ludzi w porządku alfabetycznym. Odpracował już litery "A", "B" i "C"? Czy zostanie schwytany, zanim dojdzie do "Z"? Sprytny przestępca umyka wymiarowi sprawiedliwości, mimo że przed każdą zbrodnią wysyła list z informacją, gdzie i kiedy należy szukać następnej ofiary. Koło zwłok zawsze zostawia rozkład jazdy pociągów, potocznie zwany ABC. Co więcej, w listach również podpisuje się "A.B.C.". Czyżby zabójca cierpiał na kompleks alfabetyczny? Herkules Poirot czuje jednak, że za tym pozornym szaleństwem musi skrywać się umysł przebiegły i metodyczny, a zostawiane wskazówki mają sprowadzić policję na błędny trop.

Na środku podłogi leżały zwłoki mężczyzny. Był niewiele ponad średniego wzrostu. Zaatakowano go z dziką, niewiarygodną brutalnością. Na jego ramionach i piersiach widniał z tuzin ran, a głowę roztrzaskano mu prawie na miazgę. Schwartz wydał zduszony jęk i odwrócił się, jak gdyby miał zwymiotować. Doktor Lutz z przerażeniem krzyknął coś po niemiecku. - Kto to? - zapytał Schwartz słabym głosem - Czy ktoś z was wie?

W pawilonie sportowym ekskluzywnej szkoły dla dziewcząt zostaje zamordowana nauczycielka gimnastyki. Wkrótce potem w tym samym miejscu ginie następna osoba. Ktoś najwyrażniej szuka czegoś w szafkach ze sprzętem sportowym. Sprawą zajmuje się wywiad wojskowy, podejrzewa się bowiem, że tym czymś, czego poszukuje zbrodniarz, są klejnoty szejka pewnego islamskiego państwa, który zginął w podejrzanych okolicznościach. A jego kuzynka i niedoszła małżonka jest uczennicą szkoły w Meadowbank... Klejnoty odnajduje czternastoletnia Julia i bardzo rozsądnie zwraca się o pomoc do Herkulesa Poirota. Tymczasem pada następny trup, a księżniczka Shaista zostaje porwana...

Akcja powieści "Kurtyna", wydanej w 1975 roku, już po śmierci autorki, zamyka cykl książek o genialnym małym Belgu, który zawsze powtarzał, że "nie popiera zbrodni". Opada kurtyna, która poszła w górę w 1920 roku, kiedy ukazała się po raz pierwszy "Tajemnicza historia w Styles": Herkules Poirot, rozwiązując swą ostatnią zagadkę, i tym razem sam wymierza sprawiedliwość; umiera, pokonany wiekiem i chorobą, ale jak zwykle zwycięski. Mon ami - to są jego ostatnie słowa, zwrócone do przyjaciela, kapitana Hastingsa, wiernego kronikarza jego dokonań.

- To wszystko jest prawdą - stwierdziłem bardziej stanowczo - ale wydaje mi się, że przeoczyłeś dość istotny punkt. - Co masz na myśli, drogi przyjacielu? - Przyjęliśmy, że Georges zaplanował zbrodnię. A to prowadzi nas do śmiesznej konkluzji, ze zaplanował zamordowanie samego siebie! Eh bien, mon ami, on właśnie to zrobił - rzekł spokojnie poirot.

W zamkniętym na klucz pokoju zostaje zamordowana żona szefa ekspedycji archeologicznej, prowadzącej wykopaliska w Metopotamii. Piękna pani, słodka i subtelna, od pewnego czasu czegoś się obawiała. Zagadek wciąż przybywa. Na szczęście w pobliżu bawi przejazdem niestrudzony podróżnik i genialny detektyw. Herkules Poirot...

W środku nocy Orient Express wpada w zaspy śnieżne. Na kilka dni odcięci od świata podróżni z przerażeniem stwierdzają, że opóźnienie pociągu nie jest najgorszym złem, jakie ich spotkało. W zamkniętym od wewnątrz przedziale znajdują zasztyletowanego mężczyznę. Dlaczego wszyscy pasażerowie kłamią podczas przesłuchania? Prawda jest tak dziwna, że nawet Poirotowi trudno w nią uwierzyć.

Herkules Poirot jest niezadowolony. W wietrzny jesienny dzień zaproszono go na aperitif do ogrodu. Słynny detektyw wolałby usiąść przed kominkiem w przytulnym salonie. Humor pogorszył mu się jeszcze bardziej, kiedy zobaczył przygotowaną jakby specjalnie dla niego scenę: na brzegu basenu leżał w teatralnej pozie młody mężczyzna, nad nim, z rewolwerem w ręce, stała krępa kobieta, do wody spływały krople czerwonej farby.Takich niespodzianek nie należy robić gościowi zaproszonemu na obiad do bardzo angielskiej wiejskiej siedziby... bo też, w rzeczy samej, nie była to zaaranżowana scena. Poirot patrzył na człowieka, z którego uchodziły resztki życia.

Nieszczęśliwy wypadek, jakiemu Emilia Arundell uległa we własnym domu, szybko wytłumaczono, jako przyczynę podając piłeczkę pozostawioną na schodach przez jej ukochanego teriera. Im dłużej jednak myśli ona na temat tego zdarzenia, tym bardziej jest przekonana, że nie było ono przypadkowe i że to któryś z krewnych sprowokował upadek ze schodów, żeby... Właśnie, dlaczego? Żeby ją zabić? Zaniepokojona domysłami, 17 kwietnia wysyła w tej sprawie list do detektywa Poirota. Niestety, Poirot otrzymuje list dopiero 28 czerwca, kiedy to pani Arundell już nie żyje...

Agata Christie posłużyła się dziecięcą rymowanką, by skonstruować wyrafinowaną intrygę. Wpływowi brytyjscy politycy i bankierzy oraz Herkules Poirot spotykają się w poczekalni u dentysty. Nieoczekiwany splot wypadków - śmierć pacjenta, samobójstwo lekarza, zamachy na bankiera - wszystko to wymaga interwencji słynnego detektywa. Władza, która deprawuje, kontra ideały i honor, a sprawa zaczyna się od buta z klamerką... Przypadek? Ktoś podsuwa fałszywe karty, ale Herkules jest jak zwykle w formie. Po pierwsze - metodyczny, po drugie - logiczny!

Czas nie tylko goi rany, zaciera również ślady zbrodni. Z tego właśnie względu sprawa, z którą Karla Lemarchant zwróciła się do Herkulesa Poirota, była wyjątkowo trudna. Dotyczyła ona tajemniczych okoliczności, w których szesnaście lat wcześniej zginął ojciec Karli, wybitny malarz Amyas Crale. Otruto go cykutą, a winą za zabójstwo obarczono wdowę po nim, Karolinę. Pani Crale zmarła po roku w więzieniu, pozostawiając list, który stał się powodem wznowienia śledztwa. W liście tym udowadniała swoją niewinność. Wkrótce Poirot dotrze do pięciu osób podejrzanych o zapomniane zabójstwo...

Pani Lansquenet bardzo się zmieszała. - Myślę, że macie rację — rzekła pospiesznie. — Absolutnie macie rację. To znaczy... na nic się to nie przyda... to znaczy nie ma po co... tego rozgłaszać. Wyniknęłyby same nieprzyjemności. To powinno zostać w rodzinie. Twarze patrzących na nią osób wyrażały całkowity brak zrozumienia. - Doprawdy, Coro - powiedział prawnik - chyba nie wiem, co masz na myśli. Cora Lansquenet zdziwiona spojrzała na otaczającą ją rodzinę. - To, że on został zamordowany, czyż nie? - odparła. Po uroczystym pogrzebie Richarda Abernethie`ego członkowie rodziny zbierają się w rezydencji zmarłego, by uczestniczyć w stypie oraz oficjalnym odczytaniu testamentu. Atmosfera jest, jak na okoliczność przystało, poważna, choć daleka od rozpaczy - bliscy Richarda od dawna nie utrzymywali z nim kontaktów, on sam umarł nagle, w samotności. Nastrój psuje pewna nieoczekiwana wypowiedź, której autorka sugeruje, jakoby zmarły nie zakończył życia śmiercią naturalną. Niedługo potem zostaje znaleziona martwa...

Nie istnieje sprawa, której nie rozwiązałby ulubiony detektyw Agathy Christie i jej czytelników, Hercules Poirot. Kradzież klejnotów znanej aktorki czy obligacji bankowych, podejrzana śmierć człowieka, który wysoko ubezpieczył się na życie, tajemnica zadziwiająco taniego mieszkania, seria zagadkowych zgonów wśród egipskich piramid, porwanie premiera Anglii czy sprytne ukrycie testamentu - wszystko to jest wyzwaniem dla sławnego detektywa i jego szarych komórek. Posługując się wyłącznie nimi, rozszyfrowuje wszelkie tajemnice, odnajduje skradzione lub zaginione przedmioty i ludzi, winnych oddaje w ręce sprawiedliwości, czasem chwałę pozostawiając innym i kryjąc się w cieniu. Jego wierny przyjaciel i kronikarz kapitan Hastings nie pozwala nam jednak zapomnieć, dzięcki czyjemu umysłowi prawda wyszła na jaw.

W tej zawiłej intrydze są wszystkie elementy dobrego kryminału: morderstwo, niebezpieczeństwo, olbrzymia fortuna, szantaż i bezradna policja. Milioner Goldon Cload zapewnia dostatnie życie całej swojej rodzinie. Błogi spokój krewnych zostaje zburzony, gdy Goldon ginie, a majątek dziedziczy jego młodziutka żona Rosaleen. Rozpaczliwą sytuację Cloadów zdaje się ratować niespodziewany przyjazd pierwszego męża Rosaleen. Wszystko byłoby dobrze, gdyby nie trzy kolejne ofiary. Ich śmierć zwiedzie nawet Herkulesa Poirot.

Herkules Poirot oraz jego wierny przyjaciel dr Hastings spędzają wakacje w St. Loo, miejscowości wczasowej na kornwalijskim wybrzeżu. Siedząc na tarasu hotelu, obserwują rozbawioną grupkę młodych ludzi. Jedną z tych osób jest młodziutka Nick Buckley, która w rozmowie z Powrotem napomyka, że ostatnio trzy razy cudem uniknęła śmierci. Poirot traktuje jej słowa poważniej, niż były zamierzone, kiedy w słomkowym kapeluszu dziewczyny odkrywa dziurę po kuli.

Herkules Poirot wszedł do sypialni. Był to przestronny pokój, ogrzewany kaloryferami. Podchodząc do wielkiego łoża z baldachimem, zauważył leżącą na podłodze kopertę. Otworzył ją i wyjął kartkę. Była na niej notatka, napisana krzywymi drukowanymi literami. Nie jedz ani kęsa puddingu. Ktoś, kto ci dobrze życzy. Herkules Poirot podniósł brwi, wpatrując się w list. - Tajemnicza historia - mruknął - i zupełnie niespodziewana. Fragment książki.

Pewnego dnia w mieszkaniu Herkulesa Poirot zjawia się młoda dziewczyna z prośbą o poradę "w sprawie morderstwa, które prawdopodobnie popełniła", ale po krótkiej rozmowie ze słynnym detektywem rezygnuje z jego pomocy, gdyż według niej, jest on za stary. Myli się jednak! Szare komórki małego Belga nadal są niezawodne. Śledztwo ujawnia potworną intrygę, uknutą przed ludzi, którzy są ucieleśnieniem Zła.

Czwórka bezwzględnych przestępców zamierza przejąć władzę nad światem. Na drodze do osiągnięcia celu stoi im jeden człowiek - nieustraszony Herkules Poirot. Mnożą się tajemnicze zdarzenia, niebezpieczeństwo wciąż rośnie. Wreszcie mały Belg znajduje się o włos od smierci. Ale od czegóż każdy słynny detektyw ma brata bliźniaka?

Roger Ackroyd, bogaty biznesmen, zostaje pewnej nocy zasztyletowany w swym gabinecie. Kilka dni wcześniej umiera śmiercią samobójczą dama, którą Ackroyd zamierzał poślubić. Policja jest zupełnie bezradna wobec skomplikowanej zagadki. Na szczęście niedawno osiadły w miasteczku Herkules Poirot wpada na jeden ze swych "małych pomysłów". Rozwiązanie przyprawia o prawdziwy wstrząs nie tylko mieszkańców sennego King`s Abbot, ale też rzesze czytelników na całym świecie oraz znawców literatury kryminalnej.

Katarzyna Grey, dama do towarzystwa, niespodziewanie dziedziczy fortunę po zmarłej pracodawczyni. Całe życie marzyła, by przeżyć coś niezwykłego, fascynującego. Postanawia użyć życia i wyjechać na Riwierę. Kupuje bilet na słynny "pociąg milionerów", Błękitny Ekspres, nie podejrzewając, że jej marzenia spełnią się szybciej, niż sądzi. W pociągu zostaje zamordowana córka amerykańskiego milionera, z którą Katarzyna odbyła wcześniej bardzo dziwną rozmowę. Znikają słynne rubiny milionerki, warte pół miliona funtów. Niespodziewanie Katarzyna znajduje się w samym centrum wydarzeń: najlepszy detektyw wszech czasów Herkules Poirot proponuje jej wspólne rozwiązanie tajemnicy. Równocześnie w życiu Katarzyny pojawia się dwóch innych mężczyzn. Jeden z nich jest mordercą...

Sir George i lady Stubbs zamierzają uatrakcyjnić wiejski festyn zabawą w morderstwo. Do jej zorganizowania zapraszają specjalistę - znaną autorkę kryminałów Ariadnę Oliver. Ona jednak nie czuję się na siłach sprostać zadaniu i przyzywa na pomoc Herkulesa Poirota. Instynktownie czuje, że coś może się zdarzyć. I faktycznie, teatr zmienia się w prawdę.

"Coś drgnęło, rozproszyło opary spowijające umysł... Sąd... Publiczność... Ludzie pochyleni do przodu, znieruchomiali... Mają otwarte usta... Wytrzeszczonymi oczami pochłaniają ją, Elinor Carlisle... Z okropnym, upiornym zadowoleniem delektują słuch tym, co opowiada o niej wysoki mężczyzna w todze... - ... Fakty związane z tym przypadkiem są wyjątkowo łatwe do ustalenia i nie podlegają dyskusji. Postaram się wyłuszczyć je w najprostszy sposób. Na początek... - Początek... Jaki był początek?... Wszystko zaczęło się w dniu, kiedy przyszedł ohydny list anonimowy..." Elinor Carlisle- piękna, młoda, z wyglądu niewinna i słaba. Oskarżona o morderstwo Mary Gerrard, swojej rywalki w staraniach o względy ukochanego. Zrezygnowana i bierna, bo też dowody świadczące przeciw niej są miażdżące: jako jedyna miała motyw, sposobność i środki, by dokonać zbrodni. Zaniepokojona i poruszona wyrazem pary oczu wpatrujących się w nią przenikliwie. Oczu Herkulesa Poirota, który zasiadł w ławach dla publiczności...

Goście przybywający na Wyspę Przemytników, położoną malowniczo u wybrzeży Dover, szukali tu przede wszystkim relaksu w leniwej atmosferze coraz bardziej modnego wakacyjnego kąpieliska. I choć w jednej z rozmów, jakie miały miejsce tego lata na tarasie miejscowego Hotelu Roger, mówiono o tym, że "zło czai się wszędzie", nikt nie przypuszczał, że akurat tutaj objawi ono swe oblicze. A jednak pewnego dnia na złocistej plaży ktoś odnajduje ciało młodej kobiety. Ta śmierć porusza wszystkich. Letników ogarnia ponury nastrój podsycany wzajemnymi podejrzeniami i lękiem. Poirot już wie, że nie uda mu się urlop bez porządnego śledztwa...

Święta Bożego Narodzenia, to czas dobrej woli, przebaczenia i rodzinnych spotkań. Stary i niezwykle bogaty przedsiębiorca - Simeon Lee pragnie po raz ostatni zobaczyć całą swoją rodzinę, zgromadzoną przy świątecznym stole. Ale czy istotnie despotycznym, kłótliwym i bezwzględnym staruszkiem powoduja wyłącznie rodzinne sentymenty? Czy ma może inny powód, dla którego chce, aby wszyscy spotkali się właśnie tego dnia. Rodzina zbiera się z drżeniem serc. Lecz tuż przed świątecznym obiadem Simeon Lee zostaje zamordowany w okrutny sposób. Podejrzani są wszyscy członkowie rodziny... a rozwikłać zagadkę potrafi tylko - Herkules Poirot.

Poirot wyjeżdża odpocząć do Egiptu, ale od razu zawodową czujność budzą relacje między trojgiem współuczestników wycieczki. Linnet Ridgeway posiada wszystko: urodę, inteligencję, bogactwo... i męża, którego zwinęła sprzed nosa swojej przyjaciółce Jacqueline. Teraz Jacqueline nie opuszcza jej na krok, pojawiając się wszędzie tam, gdzie udaje się para w podróży poślubnej. Jej obecność zatruwa im każdą chwilę... Linnet z mężem próbują uwolnić się od jej krępującej obecności, w tajemnicy wsiadając na statek podróżujący po Nilu. Ale okazuje się, że Jacqueline już tam jest...